Skoro prowadzona działalność gospodarcza polega na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, to sprzedaż nieruchomości stanowiącej towar handlowy uznać trzeba zgodnie z art. 14 ust. 1 za przychód z działalności gospodarczej. Podobnie też wskazał w interpretacji indywidualnej z 19 sierpnia 2014 roku Dyrektor Izby Lista celów mieszkaniowych jest stosunkowo szeroka i została określona w art. 21 ust. 25-30 updof. Jest to m.in. zakup domu czy mieszkania, gruntu pod budowę, sama budowa, rozbudowa, nadbudowa a nawet remont nieruchomości mieszkalnych jak też kredytów i pożyczek (bankowych) zaciągniętych na takie cele. O ile przepisy podatkowe dosyć Firma zajmująca się świadczeniem usług ochroniarskich bez większych przeciwwskazań mogłaby ująć zakup broni w kosztach firmowych, ponieważ jest to niezbędny element do ochrony mienia czy ludzi. Podobnie byłoby w przypadku działalności strzelniczej, gdzie podmioty mogą wykupić usługę strzelania np. z wykwalifikowanym instruktorem. Przedsiębiorca nie uniknie więc zapłaty podatku od zbycia nieruchomości nawet jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie bądź wybudowanie, upłynęło pięć lat. W wykonaniu działalności i na potrzeby działalności Ze sprzedażą nieruchomości w wykonaniu działalności gospodarczej najczęściej mamy do czynienia u osób fizycznych zajmujących się Refakturujemy raz w miesiącu koszty wysyłek i transportów na drugą firmę. Czy wystarczy w tytule napisać refaktura wysyłek lub usług transportowych w okresie np. 01.01-31.01.2013, czy muszą być jeszcze jakieś załączniki lub inne wykazy do tego typu faktur? Czy do KPiR wpisuję to w kolumnę 7 (sprzeda Na koszty w kwocie 418.500 zł składają się wydatki na nabycie gruntu oraz niezamortyzowana wartość budynku (53.000 zł + 430.000 zł - 64.500 zł). Dochód z tej transakcji wyniósł 128.500 Działka ta służyła jako parking, na którym ów przedsiębiorca (a wcześniej jego żona) świadczył usługi parkingowe. Działka nie była wpisana do ewidencji środków trwałych. Przedsiębiorca ten nie zaliczał do kosztów uzyskania przychodu swojej firmy żadnych nakładów na zagospodarowanie i utrzymanie tej nieruchomości. Zakup prywatny na firmę, a wyższy koszt uzyskania przychodu. Prowadzenie działalności gospodarczej daje możliwość otrzymania faktury przy każdych zakupach. Sprzedawcy nie interesuje, czy przedsiębiorca kupuje towary dla celów prywatnych, czy firmowych, dlatego jeżeli zostanie poproszony o wystawienie dokumentu, to go wystawi. Zakup nieruchomości, która będzie w części wykorzystywana do prowadzenia firmy pozwala tylko na częściowy zwrot podatku VAT. Przykładowo jeżeli 50% powierzchni nieruchomości będzie przeznaczone na prowadzenie działalności to tylko 50% podatku naliczonego z faktury podlega odliczeniu. Najmniej korzystne podatkowo jest zakupienie Czy wydatki poniesione na zakup działki gruntu przeznaczonej pod budowę mieszkań przeznaczonych na sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej można zaksięgować jako towar w rubryce 10 księgi (zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu), zaś opłaty notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych oraz opłatę sądową w rubryce 11 księgi (koszty uboczne i56QX5. Potrzebujesz pomocy inżyniera przy kupnie nieruchomości? Jesteś na etapie zakupu nieruchomości i zastanawiasz się, czy lepszym rozwiązaniem będzie zakup na firmę, czy prywatny? Przygotowaliśmy dla Ciebie artykuł, który wskaże Ci wszystkie istotne kwestie w tym mieszkania dla firmPierwszym istotnym aspektem jest cena mieszkania, która w przypadku transakcji zachodzącej między dwoma osobami prowadzącymi działalność, jest mniejsza. Jak to możliwe? Kupując nieruchomość od osoby, która sprzedaje ją w ramach działalności, podlegasz podatkowi VAT. Jeżeli mieszkanie sprzedaje Ci firma, w cenie nieruchomości zawiera się podatek VAT w wysokości 8 lub 23% w zależności od metrażu wybranego lokalu. Co to oznacza? Oznacza to bowiem, że w przypadku zakupu od VATowców, rozsądniejszym jest zakup na firmę, gdyż można sobie odliczyć VAT, co jest całkiem sporą oszczędnością, szczególnie jeśli prowadzisz biznes generujący duże przychody. Czy mieszkanie może stanowić miejsce wykonywania działalności?Co więcej, kupując nieruchomość na firmę, wcale nie musi być to lokal usługowy czy stricte przeznaczony do wykonywania działalności. Standardowe mieszkanie może stanowić środek trwały Twojej firmy, jeśli rzeczywiście wykonujesz w nim swoją pracę. Często na takie rozwiązanie stawiają osoby posiadające gabinety psychologiczne, salony urody czy gabinety lekarskie. Oczywiście możesz też kupić mieszkanie na firmę po to, aby je komuś wynająć i czerpać z tego regularny zysk. Odliczenia podatkoweZe względu na to, że mieszkanie możesz włączyć jako środek trwały w firmie, możesz odliczyć sobie od przychodów koszty amortyzacji. Jak wiadomo, przez lata nieruchomość ulega pewnym zniszczeniom czy usterkom, dlatego odpisy amortyzacyjne to świetna opcja dla wszystkich osób, które kupiły mieszkanie na firmę. Takie odpisy znacząco wpłyną na wysokość podatków, które zapłacisz, ponieważ podatki płacisz od konkretnego dochodu. To kolejny plus kupienia mieszkania na firmę. Co ważne, możesz także odliczyć sobie od podatku dochodowego koszty uzyskania przychodu, czyli w przypadku nieruchomości rachunki. Oczywiście zakup mieszkania na firmę ma też swoje minusy i nie jest dostępny dla każdego. W większości przypadków jest to opcja opłacalna, szczególnie jeśli sprzedający również prowadzi działalność i może wystawić fakturę VAT. Musisz jednak pamiętać, że nie zawsze jest kolorowo. Jeżeli np. okaże się, że swojej działalności nie wykonujesz w danym lokalu, możesz zostać pociągnięty do odpowiedzialności. Zanim podejmiesz więc ostateczną decyzję, koniecznie przeanalizuj każdy aspekt! 2022-04-11 (zaktualizowano: 2022-04-11) Tekst autorstwa Emil Wrzosiński Posiadam nieruchomość o powierzchni 0,6411 ha, w tym 0,4776 ha stanowi grunt rolny, reszta to nieużytki i las (0,1105 ha). Ze względu na odległość od mojego miejsca zamieszkania, chciałbym tę nieruchomość sprzedać. Jakie mam w tym względzie możliwości w świetle obowiązujących przepisów? Proszę nie brać pod uwagę jako potencjalnych nabywców rolników z tej samej gminy. Sprzedaż gruntów rolnych W pierwszej kolejności należy wskazać, że prawo własności, jako najszersze władztwo nad rzeczą, może być jednak ograniczone przepisami ustawowymi. Artykuł 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ( Dz. U. 2017 r., poz. 459; zwanej dalej „ stanowi: „Art. 140. W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.” Jedną z ustaw, która w sposób istotny ogranicza prawo własności nieruchomości, a w szczególności prawo do rozporządzana nią, jest ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego ( Dz. U. 2017 r., poz. 2196 ze zm.; zwana dalej „ Z Pana relacji nie wynika jasno, czy jest to jedna działka (0,6411 ha), czy są to dwie odrębne działki (0,4776 ha + 0,1105 ha). Jeśli jest to jedna działka, to może podlegać ona zarówno ograniczeniom wynikającym z ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, jak i ograniczeniom z ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach ( Dz. U. 2017 poz. 788; zwanej dalej „ Jeśli są to dwie działki, to mogą podlegać ograniczeniom z jednej albo drugiej ustawy. Odnośnie gruntów rolnych, art. 1a stanowi: „Ustawę o kształtowaniu ustroju rolnego stosuje się do nieruchomości rolnych, z wyjątkiem: 1) nieruchomości rolnych: a) wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, o którym mowa w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 1491 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 624 i 1566), b) o powierzchni mniejszej niż 0,3 ha, c) będących drogami wewnętrznymi; 2) nabycia udziałów lub ich części we współwłasności nieruchomości, o których mowa w pkt 1 lit. b i c.” W związku z powyższym oraz faktem, że grunty rolne przekraczają 0,3 ha, ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego będzie miała zastosowanie (art. 2a pkt 1 lit. b a contrario). Zobacz również: Dzierżawa lasu Kto może być nabywcą nieruchomości rolnej? Nieruchomość taką można oczywiście sprzedać, ale nabywca musi spełniać wskazane w ustawie wymagania. I tak, art. 2a stanowi: „Art. 2a. 1. Nabywcą nieruchomości rolnej może być wyłącznie rolnik indywidualny, chyba że ustawa stanowi inaczej. Jeżeli nabywana nieruchomość rolna albo jej część ma wejść w skład wspólności majątkowej małżeńskiej wystarczające jest, gdy rolnikiem indywidualnym jest jeden z małżonków. 2. Powierzchnia nabywanej nieruchomości rolnej wraz z powierzchnią nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rodzinnego nabywcy nie może przekraczać powierzchni 300 ha użytków rolnych ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 2 i 3. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą nabycia nieruchomości rolnej: 1) przez: a) osobę bliską zbywcy, b) jednostkę samorządu terytorialnego, c) Skarb Państwa lub działający na jego rzecz Krajowy Ośrodek, ca) spółkę prawa handlowego, której wyłącznym udziałowcem albo akcjonariuszem jest Skarb Państwa, będącą operatorem systemu przesyłowego albo posiadającą koncesję na przesyłanie paliw ciekłych, w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 220, 791, 1089, 1387 i 1566), d) osoby prawne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, e) parki narodowe, w przypadku zakupu nieruchomości rolnych na cele związane z ochroną przyrody; 2) w wyniku dziedziczenia oraz zapisu windykacyjnego; 3) na podstawie art. 151 lub art. 231 Kodeksu cywilnego; 4) w toku postępowania restrukturyzacyjnego w ramach postępowania sanacyjnego. 4. Nabycie nieruchomości rolnej przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i ust. 3 pkt 1 oraz w innych przypadkach niż wymienione w ust. 3 pkt 2-4, może nastąpić za zgodą Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka, wyrażoną w drodze decyzji administracyjnej, wydanej na wniosek: 1) zbywcy, jeżeli: a) wykaże on, że nie było możliwości nabycia nieruchomości rolnej przez podmioty, o których mowa w ust. 1 i 3, b) nabywca daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, c) w wyniku nabycia nie dojdzie do nadmiernej koncentracji gruntów rolnych; 2) osoby fizycznej zamierzającej utworzyć gospodarstwo rodzinne, która: a) posiada kwalifikacje rolnicze albo której, pod warunkiem uzupełnienia kwalifikacji zawodowych, przyznano pomoc, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1856) albo w art. 3 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r. poz. 562, 624, 892, 935 i 1475), a termin na uzupełnienie tych kwalifikacji jeszcze nie upłynął, b) daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, c) zobowiąże się do zamieszkiwania w okresie 5 lat od dnia nabycia nieruchomości na terenie gminy, na obszarze której położona jest jedna z nieruchomości rolnych, która wejdzie w skład tworzonego gospodarstwa rodzinnego. 5. Organem wyższego stopnia, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach, o których mowa w ust. 4, jest minister właściwy do spraw rozwoju wsi. 6. W przypadku niewyrażenia zgody, o której mowa w ust. 4, Krajowy Ośrodek, na pisemne żądanie zbywcy złożone w terminie miesiąca od dnia, w którym decyzja o niewyrażeniu zgody stała się ostateczna, jest obowiązana do złożenia oświadczenia o nabyciu nieruchomości rolnej za zapłatą równowartości pieniężnej odpowiadającej jej wartości rynkowej określonej przez Krajowy Ośrodek przy zastosowaniu sposobów ustalania wartości nieruchomości przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. 7. Krajowy Ośrodek w terminie miesiąca od otrzymania żądania zbywcy nieruchomości rolnej powiadamia go o wysokości równowartości pieniężnej, o której mowa w ust. 6. 8. Zbywca nieruchomości rolnej w terminie miesiąca od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 7, może: 1) wystąpić do sądu o ustalenie równowartości pieniężnej wartości rynkowej nieruchomości rolnej nabywanej przez Krajowy Ośrodek albo 2) złożyć pisemne oświadczenie o cofnięciu żądania nabycia tej nieruchomości przez Krajowy Ośrodek. 9. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, sąd określa równowartość pieniężną wartości rynkowej nieruchomości rolnej przy zastosowaniu sposobów ustalania wartości nieruchomości przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. 10. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 2, Krajowemu Ośrodkowi przysługuje roszczenie o zwrot poniesionych przez nią kosztów ustalenia równowartości pieniężnej wartości rynkowej nieruchomości rolnej.” Zasadniczo nabywcą nieruchomości może być tylko rolnik indywidualny, przez którego rozumie się osobę fizyczną będącą właścicielem, użytkownikiem wieczystym, samoistnym posiadaczem lub dzierżawcą nieruchomości rolnych, których łączna powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 300 ha, posiadającą kwalifikacje rolnicze oraz co najmniej od 5 lat zamieszkałą w gminie, na obszarze której jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego i prowadzącą przez ten okres osobiście to gospodarstwo (art. 6 ust. 1 Z Pana jednak relacji wynika, że nie wchodzi to w grę. Nabycie nieruchomości rolnej przez osobę bliską zbywcy Wyjątki od powyższej zasady wprowadza art. 2a ust. 3 i 4 Mianowicie, nie trzeba być rolnikiem indywidualnym, jeżeli nabycie miałoby miejsce przez osobę bliską zbywcy, w wyniku dziedziczenia oraz zapisu windykacyjnego albo na podstawie art. 151 (przekroczenie granic przy wznoszeniu budynku) lub art. 231 Kodeksu cywilnego (budynek wzniesiony na cudzym gruncie) (art. 2a ust. 3 Drugim wyjątkiem jest art. 2a ust. 4 Wówczas albo zbywca, albo nabywca może zwrócić się o wydanie przez Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa zgody, w formie decyzji administracyjnej, na nabycie nieruchomości rolnej na rzecz osób niespełniających ogólnych warunków. Gdyby z wnioskiem o wyrażenie zgody zwrócił się zbywca, to musiałby on wykazać, że: a) nie było możliwości nabycia nieruchomości rolnej przez podmioty, o których mowa w art. 2a ust. 1 i 3 b) nabywca daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, c) w wyniku nabycia nie dojdzie do nadmiernej koncentracji gruntów rolnych; Natomiast, gdyby z wnioskiem chciał się zwrócić nabywca, to musiałby wykazać, że zamierza utworzyć gospodarstwo rodzinne oraz: a) posiada kwalifikacje rolnicze albo której, pod warunkiem uzupełnienia kwalifikacji zawodowych, przyznano pomoc, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. z 2017 r. poz. 1856) albo w art. 3 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r., poz. 562, 624, 892, 935 i 1475), a termin na uzupełnienie tych kwalifikacji jeszcze nie upłynął, b) daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, c) zobowiąże się do zamieszkiwania w okresie 5 lat od dnia nabycia nieruchomości na terenie gminy, na obszarze której położona jest jedna z nieruchomości rolnych, która wejdzie w skład tworzonego gospodarstwa rodzinnego. Odnośnie zaś gruntu leśnego wskazał Pan, że ma on powierzchnię 0,1105 ha. W takiej sytuacji znajdzie najprawdopodobniej do niego zastosowanie ustawa o lasach. „Art. 2. Przepisy ustawy stosuje się do lasów, bez względu na formę ich własności. Art. 3. Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt: 1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) – drzewami i krzewami oraz runem leśnym – lub przejściowo jej pozbawiony: a) przeznaczony do produkcji leśnej lub b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo c) wpisany do rejestru zabytków; 2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.” Sprzedaż gruntu leśnego W razie sprzedaży gruntu leśnego (lasu) prawo pierwokupu będzie przysługiwało Skarbowi Państwa (art. 37a Jeżeli Skarb Państwa z takiego prawa nie skorzysta, las można sprzedaż innej osobie. „Art. 37a. 1. W przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, niestanowiącego własności Skarbu Państwa gruntu: 1) oznaczonego jako las w ewidencji gruntów i budynków lub 2) przeznaczonego do zalesienia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, lub 3) o którym mowa w art. 3, objętego uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3 – Skarbowi Państwa, reprezentowanemu przez Lasy Państwowe, przysługuje z mocy prawa prawo pierwokupu tego gruntu. 2. Jeżeli nabycie gruntu, o którym mowa w ust. 1, następuje w wyniku: 1) zawarcia umowy innej niż umowa sprzedaży lub 2) jednostronnej czynności prawnej – Lasy Państwowe reprezentujące Skarb Państwa mogą złożyć oświadczenie o nabyciu tego gruntu za zapłatą równowartości pieniężnej. 3. Jeżeli równowartość pieniężna, o której mowa w ust. 2, nie wynika z treści czynności prawnej, Lasy Państwowe reprezentowane przez nadleśniczego ustalają ją w oparciu o wartość nieruchomości określoną zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami. Jeżeli podmiot, który dokonuje zbycia gruntów w przypadkach, o których mowa w ust. 2, nie zgadza się na równowartość pieniężną ustaloną przez Lasy Państwowe reprezentowane przez nadleśniczego w oparciu o wartość nieruchomości określoną zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami, może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia oświadczenia, o którym mowa w art. 37d, wystąpić do sądu o jej ustalenie. Sąd ustala równowartość pieniężną w oparciu o wartość nieruchomości określoną zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami. 4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się: 1) jeżeli nabywcami są: a) małżonek zbywcy, b) krewni lub powinowaci zbywcy w linii prostej bez ograniczenia stopnia, c) krewni lub powinowaci zbywcy w linii bocznej do trzeciego stopnia, d) osoba związana ze zbywcą z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, e) jednostka samorządu terytorialnego; 2) w przypadku dziedziczenia; 3) w przypadku zbycia gospodarstwa rolnego, o którym mowa w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 2052 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 624). 5. W przypadku gdy prawo pierwokupu gruntu, o którym mowa w ust. 1, z mocy prawa przysługuje kilku podmiotom, pierwszeństwo w wykonaniu prawa pierwokupu przysługuje Lasom Państwowym. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 5i ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.” „Art. 37c. Prawo pierwokupu oraz uprawnienie, o którym mowa w art. 37a ust. 2, może być wykonane w terminie miesiąca od dnia otrzymania przez nadleśniczego odpowiednio zawiadomienia o treści umowy lub zawiadomienia o treści jednostronnej czynności prawnej.” Podsumowując, nieruchomość taka może być sprzedana, ale trzeba spełnić warunki wskazane w powyższych ustawach. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Działalność inwestycyjna w zakresie budownictwa jest jednym z bardzo powszechnych obszarów działalności przedsiębiorców. Podatnicy ponoszą spore wydatki w związku z nabywaniem nieruchomości czy też materiałów oraz usług potrzebnych do budowy budynków. Powstaje zatem pytanie, w jaki sposób można ująć w kosztach podatkowych działalności gospodarczej wydatki na zakup gruntu na cele budowlane. W poniższym artykule kompleksowo przedstawimy zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wszelkich inwestycji związanych z nieruchomościami. Grunty nie podlegają amortyzacji Przedsiębiorcy decydujący się na zakup gruntu muszą pamiętać, że zgodnie z art. 22c ustawy PIT środki trwałe w postaci gruntów nie podlegają amortyzacji. Powoduje to, że choć nabytą działkę należy umieścić w ewidencji środków trwałych, to nie można od jej wartości dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Co więcej, przedsiębiorcy powinni także mieć na uwadze fakt, że wydatki na nabycie gruntów nie stanowią jednorazowego kosztu uzyskania przychodu w momencie nabycia. Jak zatem ująć koszt z tytułu zakupu gruntu w rozliczeniu podatkowym? Otóż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT wydatki na nabycie gruntu są kosztem podatkowym w momencie odpłatnego zbycia tego składnika majątkowego. Przykład 1. Przedsiębiorca zakupił w 2016 r. grunt za kwotę 200 000 zł. Od tego wydatku nie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych, wydatek ten nie podlegał również ujęciu jako koszt w momencie zakupu. Przedsiębiorca w 2018 r. sprzedał ten grunt za kwotę 300 000 zł. W chwili sprzedaży przychód ze zbycia gruntu zostanie pomniejszony o koszt nabycia, co oznacza, że podatek zostanie zapłacony od kwoty 100 000 zł. Jak zatem widać z powyższych regulacji, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów, co więcej grunty, choć stanowią środek trwały podatnika, nie podlegają amortyzacji. Przedsiębiorca nie będzie mógł dokonywać od wartość początkowej gruntu odpisów amortyzacyjnych i zaliczyć ich do kosztów podatkowych. Zgodnie z ustawą, muszą być one jednak wykazane w ewidencji środków trwałych. Podobnie wszelkie wydatki związane bezpośrednio z kupnem gruntu, takie jak taksy notarialne czy opłaty sądowe, nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Wydatki na zakup gruntu oraz wszelkie wydatki bezpośrednio z kupnem związane stają się kosztem podatkowym dopiero w momencie odpłatnego zbycia nieruchomości. Oznacza to, że dopiero sprzedaż gruntu umożliwia ujęcie wydatków na jego zakup w kosztach podatkowych. Dotyczy to również nieujętych w momencie nabycia gruntu wspomnianych wcześniej wydatków towarzyszących temu nabyciu (prowizja, opłata sądowa itp.), ponieważ zwiększają one wartość początkową gruntu, a zatem staną się kosztem uzyskania przychodu w momencie sprzedaży gruntu. Nie jest możliwe ujęcie tych wydatków w momencie zakupu lub poprzez odpisy amortyzacyjne. Zakup gruntu finansowany kredytem Często przedsiębiorcy nie dysponują wystarczającą ilością funduszy na zakup gruntu i muszą korzystać z kredytów bankowych lub pożyczek. Co do zasady kwota kapitału nie jest kosztem. Jedynie odsetki od kredytu zaciągniętego na sfinansowanie transakcji zakupu gruntu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. W tym miejscu należy jednak pamiętać, że do kosztów zalicza się tylko te odsetki, które zostały naliczone i zapłacone po dniu wprowadzenia gruntu do ewidencji środków trwałych. Odsetki zapłacone przed oddaniem gruntu do użytkowania zwiększają jego wartość początkową. Odsetki zapłacone przed wprowadzeniem gruntu do ewidencji środków trwałych zwiększają wartość początkową gruntu, a tym samym staną się kosztem w momencie jego sprzedaży. Powyższe wynika z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 33 ustawy PIT, który stanowi, że nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Ponadto potwierdzenie powyższego stanowiska odnajdziemy np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z r., nr ITPB1/415-586/07/DP: Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż odsetki naliczone do czasu przekazania do używania gruntu jako środka trwałego nie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, mogą jednakże zwiększać jego wartość początkową. Zgodnie bowiem z treścią art. 22g ust. 3 powołanej ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony, albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. (...)W związku z powyższym należy stwierdzić, iż odsetki od kredytu na zakup gruntu naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania oraz opłaty związane z zakupem gruntu będą zwiększały wartość początkową tego środka trwałego, natomiast odsetki naliczone i zapłacone oraz pozostałe koszty poniesione po tym dniu będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przykład 2. Przedsiębiorca w celu zakupu działki budowlanej zaciągnął w listopadzie 2017 r. kredyt w banku. Grunt został zakupiony, a następnie przekazany do używania 1 stycznia 2018 r. W rezultacie odsetki od kredytu zapłacone przed tym dniem zwiększają wartość początkową środka trwałego, natomiast wszelkie odsetki zapłacone po tym dniu mogą być ujęte bezpośrednio jako koszt uzyskania przychodu.